W opublikowanym projekcie (z dnia 27 listopada 2017 r.) rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ministerstwo finansów zawęża zakres zwolnień z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej czynności na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Następujące czynności od 1 kwietnia 2018 r. mają być bezwzględnie ewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej:

a) usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,

b) usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne,

c) usługi w zakresie wymiany walut, z wyłączeniem usług świadczonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo – kredytowe.

Ponieważ zaproponowane przez ministerstwo finansów ww. usługi z bezwzględnym obowiązkiem ewidencjonowania nie zostały jednoznacznie określone, choćby poprzez wskazanie symboli PKWiU, jak również w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia nie zostało poświęcono im żadnej uwagi postaram się wyjaśnić jakie czynności winny być ewidencjonowane.

Po pierwsze usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe. Należy zwrócić uwagę na to, że w załączniku nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług stanowiącym Wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (obecnie 8%) w poz. 182 zawarto – bez względu na symbol PKWiU:

Usługi kulturalne i rozrywkowe – wyłącznie w zakresie wstępu:

  1. na widowiska artystyczne, wyłączając przedstawienia cyrkowe,
  2. do obiektów kulturalnych.

Wydaje się, że do tych samych usług referuje zaproponowany w projekcie rozporządzenia § 4 ust. 1 pkt 2 lit. k odnosząc się również do wstępu na przedstawienia cyrkowe. Jednakże przepis ten nie dotyczy pozostałych usług wskazanych w poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, tj. pozostałych usług wstępu na widowiska artystyczne oraz wstępu do obiektów kulturalnych.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi w zakresie kultury, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 20 marca 2017 r. nr 2461-IBPP1.4512.44.2017.2.SS stwierdzono: „Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”. Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). Tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.”

Analogicznie należy spojrzeć na usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Również te usługi zostały wymienione w poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT – bez względu na symbol PKWiU: usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Powyższa interpretacja będzie także miała zastosowanie do usług w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne. Trzeba też podkreślić, że nie chodzi w tym przepisie o usługi nauki tańca na salach tanecznych, lecz o usługi wstępu na sale taneczne. Usługi nauki tańca to usługi edukacyjne, a nie usługi związane z rozrywką i rekreacją i jako takie nie będą objęte obowiązkiem ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednak najwięcej problemów, jak się wydaje, przysporzą podatnikom usługi w zakresie wymiany walut, z wyłączeniem usług świadczonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo – kredytowe. Wynika z tego, że usługi wymiany walut świadczone przez banki i skoki nadal będą korzystać ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast pozostali podatnicy, którzy nie działają jako banki i skoki taką ewidencję od 1 kwietnia 2018 r. będą musieli prowadzić.

Pojawi się też problem jaką kwotę fiskalizować. Ponieważ środki finansowe nie są towarem, a zgodnie z orzecznictwem ETS, podstawą opodatkowania przy usługach wymiany walut jest ogólny dodatni wynik transakcji w danym okresie rozliczeniowym, to należy się zastanowić czy fiskalizować ów obrót (1), czy też wyłącznie sprzedaż (2), czy też zarówno sprzedaż jak i zakup wartości dewizowych (3).

Wydaje się, że pierwsza propozycja jest nie do zrealizowania. Fiskalizacja obrotu traktowanego jako dodatni wynik finansowy skutkowałaby koniecznością ustalania marży po każdej transakcji, raz będąc dodatnią, a raz ujemną. Samo to byłoby przy każdej transakcji znacznie utrudnione, czy nawet niemożliwe – szczególnie wówczas, gdy podatnik posiada więcej niż jedną kasę rejestrującą w różnych miejscach.

Drugi przypadek fiskalizowania wyłącznie transakcji sprzedaży walut (bez fiskalizacji zakupu walut) skutkowałby ujmowaniem wyłącznie części transakcji, które wpływają na zrealizowany wynik finansowy kantoru. Wobec jego braku ewidencja taka byłaby co najmniej ułomna.

Wydaje się, że najbardziej racjonalny, lecz równocześnie nie do końca zgodny z przepisami ustawy o VAT byłby trzeci sposób ewidencjonowania, czyli fiskalizacja zarówno sprzedanych walut, jak i nabytych walut. Podatnik przy sprzedaży walut ewidencjonowałby wartość otrzymanych walut w złotych polskich, a przy zakupie walut – kwotę w złotych polskich jaką musiałby za walutę zapłacić.

Jednak przy zakupie walut ewidencjonowaniu w rzeczywistości podlegałby pieniądz (polski złoty), który nie jest ani usługą ani towarem, lecz jest środkiem płatniczym niepodlegającym opodatkowaniu VAT.

W wyjaśnieniach do projektu obejmującego transakcje wymiany walut kasami rejestrującymi ministerstwo napisało: „przy opracowywaniu projektu rozporządzenia wzięto pod uwagę, w szczególności, uwarunkowania techniczno-organizacyjne wykonywania niektórych czynności, koszty budżetowe związane z rozszerzaniem zakresu stosowania kas rejestrujących przez nowych podatników (będące wynikiem współfinansowania przez budżet zakupu kas przez podatników), a także specyfikę niektórych świadczeń.” Wynika z tego, że ministerstwo finansów formułując projektowane przepisy wzięło pod uwagę uwarunkowania techniczno-organizacyjne wykonywania niektórych czynności, koszty budżetowe związane z rozszerzaniem zakresu stosowania kas rejestrujących przez nowych podatników, a także specyfikę niektórych świadczeń. Ministerstwo finansów zapomniało jedynie o uwarunkowaniach prawnych usług wymiany walut, uniemożliwiających ich fiskalizację.

 

Czynności obowiązkowo ewidencjonowane w kasie fiskalnej w 2018 r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *