Zwolnienie podmiotowe w 2025 r. W kwietniu 2024 r. w wywiadzie dla Radia Zet Minister Finansów Andrzej Domański stwierdził, że od stycznia 2025 r. nastąpi podwyższenie limitu przychodów uprawniających do zwolnienia z rozliczania podatku od towarów i usług (VAT) do 240 tys. zł z obecnych 200 tys. zł.
W dniu 24 czerwca 2024 r. poseł Wojciech Szarama wniósł interpelację nr 3521 do Ministra Finansów w sprawie zwiększenia limitu zwolnienia podmiotowego z podatku VAT.
W odpowiedzi na ww. interpelację Jarosław Neneman, podsekretarz stanu w Ministerstwie Finansów, działając w imieniu Ministra Finansów w piśmie z dnia 10 lipca 2024 r. nr PT3.054.1.2024 wyjaśnił, że „zwolnienie podmiotowe z VAT jest opcją przewidzianą dla państw członkowskich. Państwa członkowskie mogą, ale nie muszą jej wdrażać. Polska skorzystała z tej możliwości, implementując rozwiązania przewidziane w tytule XII rozdział 1 sekcja 2 Dyrektywy VAT – obecnie limit zwolnienia wynosi 200 000 zł i pozostaje na poziomie średniej w Unii Europejskiej. Podwyższenie limitu zwolnienia podmiotowego z VAT wiązałoby się z istotnymi, ujemnymi skutkami budżetowymi. Oznacza to, że od 1 stycznia 2025 r. limit zwolnienia podmiotowego w Polsce w niezmienionej wysokości będzie obowiązywał zarówno podatników posiadających siedzibę działalności na terytorium kraju, jak i podatników posiadających siedzibę działalności gospodarczej w państwach członkowskich innych niż Rzeczpospolita Polska.”
Powyższe wyjaśnienie pozostaje w całkowitej sprzeczności z jednoznacznymi wypowiedziami Ministra Finansów i stanowi przykład kontynuacji fałszywej propagandy poprzedniego rządu. Jeżeli zapowiada się pewne działania luzujące dla podatników, to nie tylko można, ale i nie wypada wycofywać się z nich. Podwyższenie kwoty zwolnienia jest niezbędne m.in. dlatego, że proces inflacyjny w wyniku rozdawnictwa poprzedniej ekipy doprowadził w ostatnich latach do co najmniej kilkudziesięcioprocentowego spadku wartości pieniądza. Natomiast kwota zwolnienia podmiotowego nie była podwyższana od 2017 r.
Obecnie w związku ze zmianami wynikającymi z dyrektywy Rady (UE) 2020/285 z dnia 18 lutego 2020 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw oraz rozporządzenie (UE) nr 904/2010 w odniesieniu do współpracy administracyjnej i wymiany informacji do celów monitorowania i prawidłowego stosowania procedury szczególnej dla małych przedsiębiorstw (Dz.U.UE.L.2020.62.13) i ujednoliceniem kwoty zwolnienia podmiotowego we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej do maksymalnej kwoty 85.000 euro istniała szansa na podwyższenie tej stosunkowo nieznacznej kwoty zwolnienia podmiotowego w Polsce (kwota zwolnienia podmiotowego w danym państwie członkowskim UE może być niższa niż 85.000 euro, lecz nie może być wyższa od tej kwoty).
W mojej ocenie Minister Finansów powinien trzymać się łacińskiej maksymy: pacta sunt servanda – umów należy dotrzymywać, nawet gdy mają ustny charakter.
Niezależnie od powyższego pozostałe zmiany jakie nastąpią w zakresie zwolnień podmiotowych w Polsce i w Unii Europejskiej są doniosłe i niewątpliwie korzystne dla drobnych przedsiębiorców. O innych zmianach w VAT pisałem w tekście: Zmiany w VAT od 2025 r.
Od 2025 r. podatnicy, którzy posiadają siedzibę działalności gospodarczej na terytorium jednego z państw członkowskich UE, będą mogli skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w państwie członkowskim siedziby działalności gospodarczej, jeżeli to państwo wprowadziło takie zwolnienie. Jeżeli podatnicy nie posiadają siedziby działalności gospodarczej w żadnym państwie członkowskim, wówczas nie będą mogli korzystać w jakimkolwiek państwie członkowskim UE ze zwolnienia podmiotowego w VAT – niezależnie od tego, czy podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w danym państwie członkowskim, czy też nie.
Polska umożliwi stosowanie zwolnienia na terytorium kraju podatnikom, którzy posiadają siedzibę działalności gospodarczej w państwie członkowskim innym niż Polska, o ile wartość sprzedaży przez zagranicznych podatników na terytorium kraju (Polski) nie przekroczy kwoty zwolnienia podmiotowego określonej w polskich przepisach (niestety tylko do kwoty 200 tys. zł).
Natomiast polski podatnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego w innym państwie członkowskim UE pod warunkiem, że (1) jego roczny obrót (netto) w tym innym państwie członkowskim nie przekroczy kwoty zwolnienia podmiotowego określonej przez to państwo, w którym podatnik realizuje transakcje podlegające VAT oraz (2) obrót tego polskiego podatnika we wszystkich państwach członkowskich UE (razem z obrotem w Polsce) nie przekroczy kwoty 100.000 euro w danym roku podatkowym i roku poprzednim.
Poza tą istotną zmianą nastąpi również zmiana w zakresie kalkulacji kwoty zwolnienia podmiotowego (w Polsce i we wszystkich państwach członkowskich UE). Chodzi tu o jednolity sposób ustalania kwoty zwolnienia podmiotowego na terenie Unii Europejskiej, tak aby móc wyliczyć kwotę rocznego obrotu w UE. W konsekwencji zmianie ulegnie przede wszystkim treść ustępu 2 art. 113 ustawy o VAT, który określa jakich czynności nie wlicza się do kwoty zwolnienia podmiotowego. Zmiany nie są radykalne, tym niemniej warto na to zwrócić uwagę. Może się bowiem okazać, że podatnicy w 2025 r. kwotę zwolnienia podmiotowego będą, w ich przypadku, kalkulować inaczej niż to było w 2024 r.
Na marginesie w projekcie (z dnia 24 czerwca 2024 r.) ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oczekującym na przesłanie do Sejmu Ministerstwo Finansów zaproponowało regulację przejściową, z której wynika, że dla 2024 r. sposób obliczenia kwoty zwolnienia podmiotowego nie ulega zmianie mimo, że sposób kalkulacji tej kwoty zmienia się od stycznia 2025 r. Nie trzeba więc będzie patrzeć na 2024 r. przez pryzmat przepisów obowiązujących od 2025 r.
Skutkiem ww. zmian dla podatników, którzy realizują transakcje poza Polską będzie możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w tamtym państwie UE bez konieczności rejestracji i bez konieczności zapłaty podatku w państwie miejsca świadczenia (miejsca powstania obowiązku podatkowego) transakcji.