Procedura dotycząca magazynów typu call-off stock nie została bezpośrednio uregulowana w przepisach dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.
W związku z brakiem jednolitych regulacji w tym obszarze w ramach Unii Europejskiej obserwowano znaczące różnice między poszczególnymi państwami członkowskimi: były bowiem takie państwa, jak Polska, które posiadały regulacje dotyczące magazynów typu call-off stock (w Polsce rozwiązanie takie funkcjonuje od 1 grudnia 2008 r., pod nazwą magazynów konsygnacyjnych), były również takie, które takich regulacji w swoim ustawodawstwie krajowym nie posiadały; różnice występowały również w ramach poszczególnych krajowych uregulowań w tym zakresie w tych państwach członkowskich, które z takiego uproszczenia skorzystały. Przyjęta dyrektywa 2018/1910 oraz rozporządzenie wykonawcze 2018/1912, uszczegóławiające zawartość ewidencji prowadzonych przez dostawcę i nabywcę w ramach procedury magazynu typu call-off stock, wprowadzają od 1 stycznia 2020 r. rozwiązanie upraszczające i ujednolicające stosowanie przepisów dotyczących VAT w tym zakresie w obrębie Unii Europejskiej.
Zgodnie ze wstępem do dyrektywy 2018/1910 magazyn typu call-off stock, odnosi się do sytuacji, w której w chwili transportu towarów do innego państwa członkowskiego dostawca zna już tożsamość osoby nabywającej towary, której zostaną one dostarczone na późniejszym etapie i po ich przybyciu do państwa członkowskiego przeznaczenia. Obecnie, w państwach, w których nie funkcjonował taki magazyn, prowadziło to do zaistnienia zdarzenia uznanego za wewnątrzwspólnotową dostawę (w państwie członkowskim wyjścia towarów) oraz zdarzenia uznanego za wewnątrzwspólnotowe nabycie (w państwie członkowskim przybycia towarów), a następnie „krajowej” dostawy w państwie członkowskim przybycia.
Powyższe wymagało od dostawcy dokonania właściwej identyfikacji do celów VAT w państwie członkowskim przybycia towarów. Aby tego uniknąć, wprowadzono – jednolite w ramach UE – rozwiązanie, dzięki któremu takie transakcje będą pod pewnymi warunkami uznawane za powodujące (po stronie dostawcy) dostawę zwolnioną z prawem do odliczenia (stawka 0%) w państwie członkowskim wyjścia i wewnątrzwspólnotowe nabycie (po stronie nabywcy) opodatkowane w państwie członkowskim przybycia.
Przygotowywany projekt ustawy o zmianie ustawy o VAT, który miał wejść w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. (na razie projekt ten nie został jeszcze przekazany do Sejmu), ma implementować postanowienia ww. dyrektywy i zmieniać istniejące w polskiej ustawie o VAT regulacje w ww. zakresie, dostosowując je do przepisów wprowadzonych dyrektywą 2018/1910. Ustawa o VAT przewiduje obecnie (do końca 2019 r.) szczególne regulacje dotyczące magazynu konsygnacyjnego, który – co do zasady – spełnia przesłanki uznania go za magazyn typu call-off stock. Dyrektywa 2018/1910 wprowadza jednak przepisy, które różnią się od tych, które funkcjonują obecnie w polskich przepisach dotyczących VAT (m.in. ww. dyrektywa kształtuje tę instytucję szerzej, np. uwzględniając działalność handlową – obecnie jest mowa wyłącznie o działalności produkcyjnej lub usługowej – czy wprowadzając instytucję substytucji – zastąpienia), co pociągnie za sobą konieczność dokonania zmian w ustawie o VAT.
Towary, które do końca 2019 roku zostaną wprowadzone do magazynu konsygnacyjnego (termin ten zapewne się wydłuży z uwagi na brak ostatecznych przepisów regulujących opodatkowanie w procedurze call-off stock) będą podlegały opodatkowaniu według przepisów w brzmieniu obowiązującym do końca 2019 r., nie dłużej jednak niż do dnia następującego po dniu, w którym upływa okres 24 miesięcy od dnia wprowadzenia towarów do magazynu konsygnacyjnego.
Zmiany, które zostaną wprowadzone w 2020 r. mogą dotyczyć również podatników dokonujących WDT, którzy obecnie nie korzystali z procedury magazynów konsygnacyjnych. Jednakże nowa treść regulacji może spowodować, że podatnicy ci będą musieli (w niektórych przypadkach) rozliczać się na nowych zasadach, co spowoduje konieczność stosowania nowych wymogów ewidencyjnych, nowych zasad wykazywania dotychczasowego WDT w informacji podsumowującej VAT-UE, stosowania nowego momentu powstania obowiązku podatkowego, jak również wykazywania w VAT-UE samego przemieszczenia towarów – pomimo tego, że nie doszło do powstania obowiązku podatkowego.
opracowano na podstawie: www.rcl.gov.pl